2000-2010
Het nieuwe millennium begon goed. Na de terugkeer in 2000 in de eerste klasse, volgde in het seizoen 2000-2001 onder leiding van Rolf Veneboer, die Jan Wielink opvolgde, meteen weer een kampioenschap en dus een terugkeer in de Hoofdklasse. Met zeven punten voorsprong op achtervolger Nieuw Buinen werd men oppermachtig kampioen. Daarnaast werd ook het prestigieuze Protos Weering zaalvoetbaltoernooi voor de derde keer gewonnen.
Vooral de combinatie Wachtmeester / Ten Caat centraal achterin maakte Hoogeveen erg moeilijk te kloppen. Maar ook scoren ging prima, getuige onder meer de 10-0 overwinning op Steenwijk! Opvallend was dat Hoogeveen nu al voor de 7e keer op rij in een andere klasse mocht beginnen dan waar ze het seizoen in was gestart. Twee de¬gradaties en vier kampioenschappen mag met recht uniek worden genoemd in de top van het Nederlandse amateurvoetbal. Saai was het dan ook zeker niet.
Een fraai hoogtepunt in deze periode was de confrontatie van Hoogeveen met de sterren van Ajax. Op 14 Juli 2001 kwam de ploeg van trainer Co Adriaanse langs op het Bentinckspark. Sterren als Maxwell, Van der Vaart, Ibrahimovic en Arveladze mochten hun degens kruizen met de kersverse Hoofdklasser. En dat viel Ajax niet eens mee. Voor ruim 6.000 toeschouwers duurde het lang voordat Ajax in staat was Hoogeveen weg te spelen. Sterker, na een half uur spel was het Henrie Reinders – hij speelde na vele jaren dienst in het eerste zijn laatste wedstrijd – die met het hoofd (!!) de 1-1 aantekende. Leuk was ook dat Adriaanse actief een tactische wijziging moest doorvoeren. De steeds inschuivende Fred Ten Caat was hem een doorn in het oog en maakte dat Ajax de wedstrijd onvoldoende onder controle kreeg. Pas nadat Galasek speciaal op Ten Caat moest spelen liep Ajax uit. De uiteindelijke 7-1 uitslag maakte de wedstrijd voor het publiek zeker de moeite waard!
In de “Ajacied”, het cluborgaan van Ajax stond over de wedstrijd tegen Hoogeveen het volgende vermeld:
Doelpunten: Galasek 0-1, Reinders 1-1, Ibrahimovic 1-2, Van der Meyde 1-3, Arveladze 1-4, 1-5, 1-6, Ibrahimovic 1-7.
Toeschouwers: 6500
Bijzonderheden: Een mooier afscheid van zijn carrière had de 34-jarige Henrie Reinders zich niet kunnen wensen. Tot vandaag had Ajax nog geen tegentreffer geïncasseerd, maar Reinders, die komend seizoen een trapje lager gaat spelen, weet als eerste de eer te redden. In de tweede helft van het duel op het druilerige sportpark komt Ajax echt los en valt vooral de puntgave hattrick van Arveladze op. Mede door blessures wisselt Adriaanse slechts een maal, bovendien vindt de trainer het niet nodig om een beroep te doen op Winter en Witschge, die wel op de bank zitten.
Overigens hadden onverlaten (!) in de nacht voor de wedstrijd de middenstip uitgegraven, stoelen in brand gestoken en reclameborden met de spuitbus beklad.
Deze problemen waren gelukkig bijtijds opgelost.
1e selectie seizoen 2000-2001
Achter v.l.n.r.: Gosé Benjamins, Philip Karhof, Andres Hoogeveen, Martijn Doldersum, Ferry Reijs, Egbert Wachtmeester, Dennis Blokzijl, Gerald van Driel, Fernando Santing. Midden v.l.n.r.: Ramondo Santing, Harjo van der Sleen, Jacco Anninga, Ernst Pieter Bantema, Henri van der Weide, Ronald Post, Jarno Heet, Remco Stadman, Rudie Pol, Jan Beekelaar. Voor v.l.n.r.: Rolf Veneboer, André Baas, Freddy ten Caat, Alex Kloezen, Rudolf Lip, Joshua Leasa, Erik Hofsteenge, Aad Torenvliet, Roel Smand.
De terugkeer in de Hoofdklasse verliep eerst moeizaam. Fantastische wedstrijden werden afgewisseld met hele lastige. Uit¬eindelijk duurde het tot twee wedstrijden voor het einde dat Hoogeveen zich veilig speelde. Vooral de eindsprint na de winterstop was imponerend. De tijdelijke terugkeer van Egbert Wachtmeester centraal achterin (hij was al gestopt) moet in dit verband zeker worden genoemd. Maar de hele ploeg verdiende een pluim. Want naast klassebehoud werd ook het grote Amstelcup toernooi gehaald. Hoogeveen won namelijk knap de 2e periode. Zij het erg curieus. Zo speelde naaste concurrent De Treffers al op zaterdagavond met 0-0 gelijk. Hoogeveen zou dan met minimaal vijf doelpunten verschil moeten winnen van HSC ’21. Iets wat tegen de topploeg uit Haaksbergen zo onmogelijk werd geacht, dat bijna niemand in de gaten had dat de periode lonkte. Toen na het laatste fluitsignaal de historische 6-0 einduitslag op het bord stond was het zelfs bij velen nog onbekend dat het seizoen erop in het Amstel Cup toernooi werd gespeeld!
Ondanks de goede prestaties werd het contract met Rolf Veneboer niet verlengd en keerde Jan Wielink terug als trainer.
De Amstel Cup was direct een pittig begin van de competitie (2002-2003) voor Hoogeveen. Go Ahead Eagles (met o.a. invaller Yildi¬rim) was de eerste tegenstander. Met nieuwe (oude) trainer Jan Wielink op de bank moest Hoogeveen helaas lijdzaam toezien hoe de profs al veel verder waren in de voorbereiding dan de amateurs. De 10-0 nederlaag was uiteindelijk zelfs best pijnlijk te noemen. Toch had Hoogeveen nog bijna de volgende ronde gehaald. VVOG werd met 1-4 verslagen en ook Emmen had het lastig. Gezien het doelsaldo had Hoogeveen aan een gelijkspel genoeg. Tegen Emmen deed Hooge¬veen het prima. In eigen huis maakte Arafath Heuvel vlak voor rust nog de 1-1 en eigenlijk was Hoogeveen ook de betere ploeg. Waar een stunt lonkte, gooide de onweer roet in het eten. Scheidsrechter Temmink besloot – terecht – het duel te staken. Jammer voor Hoogeveen, vooral omdat het duel nu in zijn geheel moest worden overgespeeld. Ditmaal geen stunt. De 0-2 nederlaag betekende het einde van het bekeravontuur.
De Amstel Cup zou ons later in het competitieverloop lelijk opbreken, vanwege de vele opgelopen blessures. Er werd naar allerlei mogelijke “geneeskrachtige” oplossingen gezocht, wat de onderlinge communicatie niet ten goede kwam.
De magere resultaten en de geluiden in en om de selectie waren voor het bestuur reden om het contract met de hoofd¬trainer niet te verlengen, wat bij een aantal mensen veel ongeloof met zich meebracht. Een meerderheid van het bestuur, had, na het afzetten van de plussen en minnen tegen elkaar, besloten niet verder te gaan. De persoon Jan Wielink stond niet ter discussie en ook was de invloed van buitenaf niet van doorslaggevende betekenis.
De eerste twee wedstrijden na de winterstop, met een nagenoeg complete selectie, verliepen teleurstellend. Reden voor het bestuur om de trainer met onmiddellijke ingang te ontslaan.
De financiële gevolgen door het aanstellen van een eventuele interim-trainer zou door verschillende partijen gedragen worden.
Tenslotte werd dit Kees Kist, die bij Steenwijk vroegtijdig moest vertrekken en reeds door Hoogeveen voor het nieuwe seizoen was aangetrokken. Kist beschikte over een schat aan ervaring. Hij speelde 21 interlands en werd zelfs Europees-topscorer. Daarnaast behaalde hij in 1981 met AZ’67 de landstitel.
Kees Kist maakte begin februari zijn entree. Op 8 februari speelt hij zijn eerste officiële wedstrijd. De bekerwedstrijd met Broekster Boys wordt met 7-0 gewonnen. Ook de twee wedstrijden daarna tegen Appingedam en Stevo werden gewon¬nen. Kist kreeg al snel de bijnaam ‘KKK’ (Kees Kweekt Karakter). De spirit was dan ook helemaal terug.
Uiteindelijk werd op de één na laatste speeldag handhaving bewerkstelligd. De spanning droop er die zondag aan Hoogeveen-zijde van af.
In de wedstrijd tegen AGOVV hielden de mannen van Kees Kist zelf knap stand en werd het 0-0. Het wachten was ver¬volgens op de uitslag van De Bataven tegen RKHVV. RKHVV stond vlak voor tijd met 1-2 voor en dat zou betekenen dat Hoogeveen nog niet definitief veilig was. In de slotfase kreeg De Bataven echter een voor Hoogeveen verlossende strafschop: 2-2. Handhaving was daarmee een feit.
Het seizoen 2003-2004 werd opnieuw een moeilijk jaar in de Hoofdklasse.
Met de komst van vele nieuwe spelers en jong talent uit eigen gelederen was trainer Kees Kist tevreden. Hij stak dan ook zijn doelstelling niet onder stoelen of banken: “Ik ga voor het kampioenschap. Ik ben een voetbaldier in hart en nieren en ga niet voor een plaats net in het linkerrijtje. Halverwege het seizoen kun je de doelstelling altijd nog wel weer bijstellen”.
Eén van de opvallendste en kleurrijkste nieuwelingen was Ferdien Loubaki, die veel waarde hechtte aan de cultuur van zijn vaderland. Hij was dan ook geheel volgens Kongolese traditie gekleed, zij het dat hij al rekening hield met de clubkleuren: zijn gewaad bestond uit de kleuren blauw en wit. De 22-jarige Ferdien kwam oorspronkelijk uit Kongo, waar hij zelfs voor het nationale team gespeeld zou hebben.
In Nederland had hij o.a gespeeld in het tweede team van de bvo Veendam (topscorer) en had hij hoofdklasse ervaring opgedaan bij Appingedam en Achilles 1894.
Tijdens de voorbereiding bleek Hoogeveen aan kracht te hebben gewonnen: overtuigend, feller en de uitstraling was er weer.
Het pakte allemaal heel anders uit: een neerwaartse spiraal in technische en prestatieve zin. Voeg hieraan toe nog de op tilt zijnde bestuurlijke misère en de conclusie lijkt gerechtvaardigd: Hoogeveen gaat een moeilijk seizoen tegemoet.
Traditioneel bleek het vooral voor de winterstop moeilijk om de punten te halen. Toch zou het allemaal goed komen. Zij het pas door het spelen van een beslissingswedstrijd tegen De Bataven. In Apeldoorn werd het daar 2-1 voor Hoogeveen. En dit betekende dat de club opnieuw in de Hoofdklasse mocht uitkomen. Wederom konden er een groot aantal kampioenen bij de jeugd worden gehuldigd. Ook werd het tweede elftal kampioen. Daarnaast promoveerden de A-junioren naar de 3e divisie.
Bestuurlijk gebeurde er ook het nodige. Het bestuur onder leiding van Ko Hars trad volledig af. Uiteindelijk werd er een nieuw bestuur gevormd onder leiding van Klaas Smid, die later wethouder van de gemeente Hoogeveen en burgemeester van Noordenveld werd.
Het seizoen 2004-2005 kende vele ups en downs. De downs lagen vooral op het sportieve vlak. Hoopvol werd er onder leiding van Kees Kist begonnen aan het nieuwe seizoen. Doelstelling was het behalen van het linkerrijtje in de hoofdklasse. De eerste competitiehelft verliep nog redelijk. Er ontstond echter steeds meer onrust binnen de selectie en de eenheid was in de tweede seizoenshelft ver te zoeken. Dit had dramatische gevolgen. Bijna alle wedstrijden werden verloren. Kees Kist meldde zich in de slotfase ziek. Bertus Benjamins nam de honneurs waar. Voor hem was het echter onbegonnen werk. Het leed was al geschied. Dat de spelersgroep niet goed in elkaar stak bleek aan het einde van het seizoen toen degradatie een feit was. In plaats van met z'n allen de schouders eronder te zetten en te zorgen voor een snelle terugkeer, keerden bijna alle spelers de club de rug toe. Een dieptepunt in de historie van Hoogeveen, maar gelijk ook het startsein voor een nieuwe start onder leiding van de nieuwe trainer Jacob Botter.
Bij de jeugd ging het wel prima. Het ledental groeide en de prestaties waren over het algemeen goed. Diverse kampioenen konden gehuldigd worden, waaronder Hoogeveen B1. Hoogeveen A1 kwam sinds lange tijd weer uit in de derde divisie. Het presteerde uitstekend en haalde zelfs de finale van de nacompetitie. Daarin werd promotie naar de tweede divisie net gemist.
Organisatorisch ging het allemaal een stuk beter. Onder leiding van voorzitter Klaas Smid was de rust wedergekeerd. Hoogtepunt vormde de viering van het 75-jarig jubileum.
Het seizoen 2005-2006 stond duidelijk in het teken van de teruggekeerde rust binnen de vereniging. De degradatie uit de hoofdklasse had financieel en qua sfeer een zware tol geeist. Clubbliefde bleek ook ver te zoeken. Bijna de gehele eerste selectie keerde de club de rug toe. Het betekende dat de nieuwe trainer Jacob Botter een geheel nieuwe start moest maken.
Jacob Botter
Doelstelling was dan ook handhaving in de 1e klasse. Iets wat uiteindelijk ook zou lukken. Het seizoen kende een grillig verloop. De start was met twee overwinningen goed, maar daarna volgden vijf nederlagen. Lange tijd bleef het kwakkelen en kwam de degradatiestreep angstvallig dichtbij. Uiteindelijk zorgde een sterk slot voor een 7e plaats in de eindrangschikking.
1e en 2e selectie seizoen 2005-2006. Bovenste rij v.l.n.r.: Henk Snijders, Patrick Kreeft, Jarno Heet, Guido ten Cate, Ronnie ten Cate, Danny van der Sleen. 3e rij v.l.n.r.: Edward v.d. Blom (trainer 2e selectie), Jarno Benjamins, Ralph Bijl, Martijn Reinink, Berjan Seewuster, Mark Koekoek, Richard v.d. Bosse, Andy Kreeft, Arjan Post, Erik Hein, Issy Ucan, Jan Beekelaar (elftalleider), Rob Coulier (sportverzorger). 2e rij v.l.n.r.: Bert Wolleswinkel (ass.-scheidsrechter 2e selectie), Jacob Botter (hoofdtrainer), Frankie Tahamata, Noël Latupeirissa, Robin Strijker, Marcel Scholten, Jeffrey van Zwol, Henri v.d. Weide, Ronald Post, Jörn Meinen, Brain Leepel, Oswaldo Valentin. Voorste rij v.l.n.r.: Freddy ten Caat (ass.-trainer), Mustafa Semou, Ruud Kleine, Geert Jan de Blecourt, Erik Hofsteenge, Blaza Todorovic, Jeroen Bakker, Gerard Hein, Edgar Shabayan, Freidun Sakhidad, Renato Conzalvez, Klaas van der Sleen (elftalleider).
De jeugdteams deden het opnieuw goed. A1 speelde wederom mee bovenin de middenmoot van de landelijke derde divisie. Hetzelfde gold voor B1 dat onder leiding van Symon Anninga het jaar daarvoor was gepromoveerd. Ook bij de lagere teams waren er een aantal kampioenen.
Bestuurlijk was de rust ook teruggekeerd. Wel nam voorzitter Klaas Smid in april afscheid. Als lijstaanvoerder van de PVDA beleefde hij een historische verkiezingsavond: de PVDA werd voor het eerst in de geschiedenis de grootste van Hoogeveen. Klaas Smid werd vervolgens benoemd tot wethouder. Jeugdvoorzitter Henri Zwiers volgde hem op als voorzitter. De positie van Zwiers werd opgevuld door Ike Santing, die al deel uitmaakte van het jeugdbestuur.
Klaas Smid
In vergelijking met het seizoen ervoor was er in 2006-2007 sprake van een rustige start. Er waren weinig mutaties binnen de eerste selectie en er kon rustig verder gebouwd worden. Doelstelling was om dit jaar een prijsje te behalen in de vorm van een periodetitel. De start van het seizoen was prima. Met SVBO streed men na acht speelronden om de 1e periodetitel. Beiden ploegen eindigden uiteindelijk met een gelijk puntenaantal en Hoogeveen kwam net één doelpunt tekort. De trend voor een goed seizoen was echter gezet. Uiteindelijk zou men tot de voorlaatste speelronde meedoen om het kampioenschap. Tegen concurrent SC erica werd er echter verloren. SVBO ging er uiteindelijk met de titel vandoor. Hoogeveen eindigde op een keurige derde plaats en plaatste zich voor de nacompetitie. In die nacompetitie was de koek op. Tegen Jonge Kracht uit het Gelderse Huissen ging men twee keer onderuit. Meest opvallende namen waren dit seizoen Erwin Doorn en Marco Hartman. Doorrn was met zijn solide spel bijna wekelijks uitblinker. Marco Hartman maakte de stap vanuit de A-junioren en brak meteen door. Met 16 treffers werd hij meteen topscorer.
Bij de jeugd kende A1 opnieuw een uitstekend seizoen. Het door Rudie Pol getrainde elftal miste in de nacompetitie op doelsaldo promotie naar de tweede divisie. B1 kende een moeizamer seizoen, maar handhaafde zich wel in de derde divisie.
Bestuurlijk ging het niet voor de wind. De bezetting met slechts vier personen in het hoofdbestuur was zeer beperkt. Hierdoor kwam er veel werk op de schouders van deze bestuursleden. Gelukkig was het bestuur aan het eind van het seizoen onder leiding van Henri Zwiers weer op volle kracht. Er kon zo een frisse start gemaakt worden van het seizoen 2007-2008. Zwiers was ook jarenlang de stuwende kracht achter de succesvolle Tamboer Trophy; het internationale jeugdvoetbaltoernooi dat Hoogeveen jarenlang organiseerde.
Henri Zwiers
Na tien jaar stopt De Witte Assurantiën als hoofdsponsor van Hoogeveen. Iedereen keek met veel genoegdoening terug op deze samenwerking. Eigenaar Hotze de Witte bleek vaak meer te zijn dan een goede sponsor. Bij de meeste thuiswedstrijden stond hij langs de lijn en zijn betrokkenheid was dan ook groot. Autodrôme bleef wel hoofdsponsor en ook kon men de Zuidema Groep verwelkomen als nieuwe hoofdsponsor.
Ook kwamen in dit seizoenen deceerste plannen op tafel voor de vernieuwing van het Bentinckspark. Hierbij was in eerste instantie sprake van het delen van één hoofdveld door VV Hoogeveen en HZVV. Hetgeen voor veel reuring zorgde en uiteindelijk ook niet door zou gaan.
Een teleurstellend seizoen 2007-2008 eindigde uiteindelijk met een hoogtepunt. Voor de tweede keer in de historie wist Hoogeveen de Noordelijke bekerfinale te winnen. In de finale op 25 mei 2008 werd hoofdklasser Be Quick 1887 overtuigend met 3-0 verslagen. De wedstrijd werd gespeeld op het veld van WKE in Emmen. Opvallende speler in de bekerwedstrijden was de pas 16-jarige Arne van der Kooij. Zijn goede spel bleef niet onopgemerkt, want in de zomer maakte hij de overstap naar FC Emmen A1.
Het seizoen 2007-2008 was ook het laatste seizoen onder leiding van trainer Jacob Botter. Na drie seizoenen nam hij afscheid. Het seizoen verliep met uitzondering van de bekerwinst teleurstellend. Vooraf werd er openlijk gesproken over het kampioenschap. De selectie zou voldoende kwaliteit hebben om de stap te maken. In de praktijk liep het echter anders. De ploeg speelde zeer wisselend en al snel bleek de titel onhaalbaar. Vooral tegen de laag geklasseerde ploegen werden veel punten verloren. Resultaat was een teleurstellende 7e plaats in de eindstand.
Trainer Jacob Botter werd opgevolgd door Berry Zandink, die in dit seizoen met Alcides wist te promoveren naar de hoofdklasse. Opvallend was ook het nieuws dat clubicoon Karel Liklikwatil terugkeert als assistent-trainer.
Berry Zandink
Het seizoen 2008-2009 verliep sportief gezien wisselend. Het eerste elftal kende onder leiding van de nieuwe trainer Berry Zandink een flitsende start en leidde lange tijd de strijd om de eerste periodetitel. In het beslissende duel met SC Erica werd er echter verloren. Het hele seizoen streed men echter om de prijzen, maar uiteindelijk stond men met lege handen. De smalle selectie was hier mede debet aan. Schorsingen en blessures konden hierdoor niet goed worden opgevangen.
Hoogeveen A1 wist zich te handhaven in de derde divisie na een moeizaam seizoen. Bij de jeugd werden D3, E3, F1 en F2 kampioen. Tevens werd er gestart met het Kaboutervoetbal. Dit is een training speciaal voor kinderen van 4 en 5 jaar. Het was meteen een doorslaand succes!
Het bestuur presenteerde een nieuw beleidsplan dat de komende jaren in de praktijk zal worden gebracht. Daarnaast kwam er definitief groen licht voor de opzet van het nieuwe sportpark. Het begin was dit seizoen al zichtbaar middels de aanleg van twee kunstgrasvelden.
Afscheid moest er genomen worden van erelid Bertus Fik. Hij overleed op 92-jarige leeftijd. Bertus Fik was ruim 60 jaar lid van v.v. Hoogeveen en sinds 1947 zeer actief op allerlei fronten. Hij begon als vrijwilliger bij Hoogeveen dat toen nog in het Spaarbankbos speelde. Daar verrichte hij allerlei werkzaamheden, zoals onderhoud van de velden, verkoop van entreekaartjes en beheer van de kantine. Later verzorgde hij ook de inkoop en draaide hij zaterdags een volledige kantinedienst van half acht s ochtend tot zes uur s avonds. Tot op hoge leeftijd was hij zaterdags aanwezig om koffie te schenken, etc. Ook zette hij zich enorm in voor de Rijwielvierdaagse en de Tamboer Trophy. Dit is echter een kleine greep uit de vele activiteiten. Ook de laatste jaren was Fik op zaterdag en zondag nog veelvuldig te vinden op het sportpark.
In verband zijn grote verdiensten kreeg hij op 29 april 2004 een Koninklijke onderscheiding en werd hij benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. De uitvaart vond plaats vanuit ons clubhuis.
Donderdag 25 september 2009 werden de eerste twee nieuwe kunstgrasvelden officieel in gebruik genomen. De aanleg van deze velden was tevens het startpunt van de gehele vernieuwing van het Bentinckspark. Dit alles zou gaan leiden tot een geheel vernieuwde accomodatie. De velden werden geopend door wethouder Klaas Smid en de vice-voorzitters Jan Benjamins (Hoogeveen) en Frans Wobben (HZVV). Vervolgens werd er een wedstrijd gespeeld tussen vertegenwoordigers van Hoogeveen en HZVV.
Het decenium eindigde in het seizoen 2009-2010 zoals het begon: met promotie naar de Hoofdklasse. Het kampioenschap in de eerste klasse ging naar FVC. Door de invoering van de Topklasse was er echter sprake van een versterkte promotie. Hoogeveen promoveerde zo als nummer twee alsnog. Ook werd voor de vierde keer het Protos weering Zaalvoetbaltoernooi gewonnen.
